Een moderne pelgrimstocht.
Via mijn kunst zoek ik naar mijn oorsprong, ons aller bron die iedereen in zich draagt.
Mijn drijfveer daarbij is mijn onophoudelijke verlangen naar innerlijke rust; een verlangen dat wordt gevoed door een innerlijke tweestrijd. Ik wordt verscheurd door aan de ene kant de apollinische normen en waarden van de moderne tijd, die er vanaf mijn geboorte zijn ingebakken en die bij de cultuur horen waartoe ik via geboorte behoor, en aan de andere kant een dionysisch verlangen om de wilde natuur op te zoeken en in haar spannende, onheilspellende oorden te verblijven, om er te leven volgens haar wetten. Ik vind rust te midden van die wildernis, terwijl de ordelijke, mechanische maatschappij mij juist onrust bezorgd. Middenin de rauwe natuur voel ik mij meer thuis dan in de hedendaagse samenleving om me heen, echter ik voel me er ook onwennig; ik ben een vreemdeling omdat ik er niet in ben grootgebracht.
Zo wordt ik verscheurd tussen twee werelden, waarin ik me allebei niet thuis voel. Ik geloof dat ik niet de enige mens ben die kampt met deze gevoelens; in mijn ogen is de moderne mens de verbinding met zijn oorsprong, de natuur waar we allemaal vandaan komen, verloren.
Mijn zoektocht is de zoektocht van de moderne mens die niet terug wil keren naar de natuur, maar die vanuit de hedendaagse samenleving opnieuw de verbinding wil leggen met zijn oorsprong, met zijn roots.
Het is een pelgrimage waarin ik zoek naar wereldlijke vrijheid, los van familie, opvoeding, en omgeving. Maar de innerlijke weg die ik bewandel wordt tegelijkertijd gedreven door een groot verlangen om weer thuis te komen.
Als kunstenaar werk ik op impulsieve en op onderzoekende wijze. Ik trek er graag op uit om rond te zwerven in de natuur, maar ook in oude, grauwe stedelijke gebieden, in tweedehands winkels, op bouwterreinen en op autosloperijen speur ik graag naar verborgen schatten. Ik ben een verzamelaar; tijdens mijn zwerftochten vind ik allerlei materialen en voorwerpen. Deze gevonden spullen zijn de basis voor mijn installaties.
Ik combineer in mijn installaties vaak elementaire of natuurlijke materialen als water, takken, stro, hars, haar, boomwortels en zand met gebruikte, door de maatschappij verstoten materialen als oude auto-onderdelen, betonmatten, een aquarium, oude pomp en platenspeler.
Met deze materialen bouw ik als het ware een op zichzelf staand systeem, dat vaak circulair beweegt en poëtisch en/of melancholisch aandoet; de installatie vormt een wereld in zichzelf.
Mijn installatie ‘Chaos’ bijvoorbeeld bestaat uit een tafeltje dat tegen een muur staat, met daarop een aquarium, vol met water en leven. Dit water heb ik een maand of twee in het aquarium laten staan met één plant erin, tot het langzaam tot leven kwam: er ontstond leven in, in de vorm van watervlooien en algen, en het water kleurde bruin.
Boven het water hangen twee op boomwortels en op handen lijkende sculpturen, gemaakt van gordijnstof, lijm en verf.
Onder de tafel, tegen de muur, is een ruitenwissermotor bevestigd, die met staaldraad via ijzeren assen is verbonden met de twee hangende sculpturen. Door de beweging van de motor, raken de twee objecten even het water aan; ze bewegen om de beurt een klein beetje naar onder en naar boven. Het beeld is een poëtisch geheel dat de relatie en de wederzijdse invloed tussen mens en natuur onderzoekt.
(zie afbeelding)
Het systeem is iets dat mij heel erg fascineert en dat ik zowel in de natuur als in onze samenleving herken. De wereld is vol van structuren; gestalten, die de wereld een bepaalde ordening geven. Mijn poëtische beeldtaal koppel ik aan mijn belangstelling voor filosofie en literatuur. Ik lees van alles; van filosofische teksten tot wetenschappelijke stof over de evolutieleer, biologische systemen, aardrijkskundige processen en antropologisch onderzoek. Echter ik lees ook verhalende en romantische literatuur, die vaak niet-standaard is: verhalen die in de kern vreemd aandoen of waarin een geheel eigen wereld wordt gecreëerd.
Ik ga graag alleen de natuur in en ervaar de rust en sfeer dan vaak als intens en intiem. Ik probeer in het bos mijn rationele denken te laten varen en in plaats daarvan via mijn hart te voelen. Wanneer het me lukt het rationele denken ondergeschikt te maken aan het intuïtieve weten, ga ik handelen vanuit impulsen.
Er ontstaan zo soms spontaan meditatieve, ritmische of rituele handelingen en interventies, die ik ter plekke zelf registreer met een camera.
De eenheidservaring is van belang in mijn werk. Ik wil binnen mijn installaties een balans of harmonie creëren; een omhelzing tussen de twee werelden bewerkstelligen. In mijn films zoek ik naar een persoonlijke eenheidservaring met de wereld die me omringt.
Wat ik dus zoek is innerlijke rust, wereldlijke vrijheid en de ervaring van eenheid. Met de ingrediënten van mijn werk richt ik ook graag ruimtes in, om zo mensen te kunnen onderdompelen in een poëtische ervaring. Ik hoop zo ook bij anderen het verlangen naar de eigen oorsprong wakker te maken of te versterken, en ze aan te zetten tot hun persoonlijke pelgrimstocht naar hun innerlijk; moge ze er vrede vinden.
____________________________________________________________________
*mijn huidige onderzoektocht is gebaseerd op Verzameling, Installatie, Interventie, Zwerftochten, Meditaties, Ceremonies, Rituelen, Ritmes, Dans, Performance en op mijn fascinatie voor Filosofie, Poëzie, Literatuur, Natuurwetenschap, Aardrijkskunde, Antropologie en de Kosmos .
http://www.reneeverberne.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten