woensdag 29 september 2010
dinsdag 28 september 2010
donderdag 23 september 2010
Mijn onderzoek beweegt zich momenteel rond de begrippen natuur, netwerken, kringlopen, verbinding, surplusses en beweging.
Alles staat in verbinding met elkaar: via een bron wordt energie/materiaal/leven naar alle uithoeken vervoerd. In de natuur gebeurd dit via aderen, rivieren, bladnerven, takken, draden... ze vormen een constructie, een stuctuur: een kringloop, delta, web, blad, boom, levend wezen, de kosmos... alles beweegt via een structuur van hier naar daar; er zijn netwerken in alle vormen en maten.
De structuren van netwerken ontstaan door invloed van tijd en omgeving. Mensen echter, dwingen hun omgeving vaak in een bepaalde structuur: zo ontstaan geforceerde netwerken: de infrastructuur van wegen, tunnels, kanalen, elekrticiteit, riolen, buizenstelsels, satellieten...
In de natuur zien we vaak dat een netwerk ook de eigenschap van een kringloop heeft, of deel is van een kringloop: een oneindige beweging die zichzelf in stand houdt door zichzelf te scheppen, te voeden, te vernietigen en weer opnieuw te scheppen.
De mens creeert daarentegen vaak netwerken die niet oneindig zijn, maar op een gegeven moment in verval raken. De resten van het netwerk worden weer hergebruikt, echter; ze worden meestal nooit VOLLEDIG hergebruikt, waardoor er een rest ontstaat.
De rest noemen we afval. Afval bestaat uit recyclebaar afval en niet-recyclebaar afval. Recyclebaar afval dat steeds oneindig opnieuw kan worden hergebruikt, en recyclebaar afval dat meer en meer waarde verliest en uiteindelijk niet-recyclebaar afval wordt. Mij gaat het om dat afval, dat niet meer opnieuw in zijn volledige waarde terugkeert in een netwerk. Hoe je het ook wendt of keert; wij houden iets over waar we niks mee kunnen en gooien dat op een hoop, een hoop die - hier kunnen we zeker niet onderuit - nu echt te groot aan het worden is: de surplusses.
Deze woorden gezegd hebbende, begrijp je misschien waarom ik graag in/met de natuur werk, dat ik afval interessant vind, en netwerken en beweging. Ik ben nog op zoek naar de woorden om mijn diepere drijfveer, mijn diepere onderzoeksvraag te verwoorden, maar wellicht voel je hem al aan. Ik voel hem wel, maar wil nog even wachten deze te verwoorden.
In principe staat in mijn onderzoek de mens buiten, of lijnrecht tegenover, de natuur: ik doel hiermee op de mensheid die een vernietigende kracht heeft op de planeet waarop we leven, er zijn uiteraard ook mensen die hieraan niet proberen mee te doen - al worden we allemaal meegesleurd - maar de meerderheid is toch bepalend in dit geval, in dit onderzoek, op dit moment.
"Wat mij het meest ergert is niet,
dat er rijken en armen bestaan,
het is de verspilling”.
Moeder Theresa
Een nieuw tijdperk in mijn hoofd
Het begin, van een nieuwe periode.
Vrijheid, onderzoek, avontuur.
Ik begin mijn reis nu pas echt, voor mijn gevoel.
Ik duik in mezelf, en voel dat het goed is.
Ik ben alleen nu, maar verre van eenzaam.
Een rode draad, wordt steeds duidelijker.
Het onderzoek wordt steeds interessanter, alsof iets me duwt om verder te gaan.
Dingen opmerken, schrijven, vanalles en nog wat denken, en maken, doen.
Van deze plek naar die, van hier naar daar; een prachtige chaos...
Zwaar. Zo voelt 't soms ook. Ik merk dat ik beweeg en leef; soms weg van oud en vertrouwd.
De tweestrijd zal er altijd blijven, de balans tussen oud en nieuw is de scheidslijn.
Hoever kan ik gaan? Zo ver als ik wil. Wie gaat er mee?
Degenen waarmee, constant genoeg, voortdurend een wisselwerking gaande blijft?
Het is zoals het is,
het gaat zoals het gaat,
het komt zoals het komt.
Vrijheid, onderzoek, avontuur.
Ik begin mijn reis nu pas echt, voor mijn gevoel.
Ik duik in mezelf, en voel dat het goed is.
Ik ben alleen nu, maar verre van eenzaam.
Een rode draad, wordt steeds duidelijker.
Het onderzoek wordt steeds interessanter, alsof iets me duwt om verder te gaan.
Dingen opmerken, schrijven, vanalles en nog wat denken, en maken, doen.
Van deze plek naar die, van hier naar daar; een prachtige chaos...
Zwaar. Zo voelt 't soms ook. Ik merk dat ik beweeg en leef; soms weg van oud en vertrouwd.
De tweestrijd zal er altijd blijven, de balans tussen oud en nieuw is de scheidslijn.
Hoever kan ik gaan? Zo ver als ik wil. Wie gaat er mee?
Degenen waarmee, constant genoeg, voortdurend een wisselwerking gaande blijft?
Het is zoals het is,
het gaat zoals het gaat,
het komt zoals het komt.
Abonneren op:
Posts (Atom)